Wanneer God nie SIN maak nie?

Daar is seisoene in die lewe wat jou asem uit jou bors druk. Nie omdat jy hard oefen nie – maar omdat jy saggies breek.

Miskien is jy nou daar.

• Daar is iets in jou huwelik wat nie reg voel nie. Jy kan dit nie mooi benoem nie, maar jy slaap daarmee in en staan daarmee op. En elke keer as jy probeer praat, maak hy/sy toe.
• Of jy het deur ’n Verhoudingsteleurstelling gegaan. Jy was seker: “Hy is die een. Sy is die een.” En toe val alles inmekaar. En iewers diep binne-in hoor jy daardie fluistering: “Daar gaan dit weer… gaan daar ooit iemand vir my lief wees?”
• Miskien is dit werk. Jy het gedink jy stap in jou roeping in – nou voel dit soos ’n vanghok. Of jy soek weer werk… vir die soveelste keer.
• Miskien sit jy met ’n mediese diagnose. Dokters doen hulle beste, maar jy hoor net: “Ons is nog nie seker nie… kom ons wag en kyk.” Jy probeer funksioneer, maar daar’s daardie konstante gewig op jou bors.
• Miskien is dit jou kind. Jy wéét iets is fout, maar hy/sy praat nie. Miskien is dit onvrugbaarheid. Miskien is dit depressie – en jy voel skuldig, want “my omstandighede is mos nie so sleg nie… hoekom voel ek so donker?”

En dan – asof dit nie genoeg is nie – kyk jy om jou rond. Dit lyk of God besig is om álmal anders te seën. Hulle kry 'n deurbraak, bevordering, vertel getuienisse, huweliksherstel, genesing, wonderwerke…

Jy kry stilte.

En jy sal dit dalk nie hardop sê nie, so ek sê dit vir jou:

“Here, ek’s seker ek leef meer opreg as daardie ou. Hoekom antwoord U húlle gebede… en nie myne nie?”

En dan kom goedbedoelende Christene met “Hallmark-God” antwoorde:

• “Alles gebeur met ’n rede.”
• “Die Here wil jou net iets leer.”
• “Jy moet net glo, broer/suster.”

En jy wil skree:

“As daar ’n les is, wys dit vir my, dan skryf ek dit neer en ons kan aanbeweeg!”

Maar jy glimlag beleefd. En jy voel meer alleen as tevore.

As dit jy is – jy wat vandag skaars kans kry om te dink met daardie swaar op jou – jy is presies die mens vir wie Jesus hierdie storie laat opteken het.

Omstandighede en God se liefde – wat sê dit rêrig?

Ons almal doen dit – ek ook:

• As alles op en na regs gaan, sê ons: “God is goed! God is getrou!”
• As alles af en na regs gaan, vra ons: “Waar is God? Wat het ek gedoen? Wat het Hy teen my?”

Maar die Nuwe Testament vertel vir ons ’n gevaarlike, eerlike ding:

Jou omstandighede – hoe donker ook al – hóéf nie die einde van jou geloof te wees nie.

Jesus gaan letterlik uit Sy pad om ’n storie te skep wat hierdie punt permanent in die geloofsverhaal inbrand. En dit begin by een van Sy gunstelinge:

Johannes die Doper – God se “voorganger” in die tronk

Johannes die Doper was nie ’n halfhartige gelowige nie.

• Sy geboorte is profeties aangekondig (Luk 1:13–17).
• Hy roep Israel tot bekering, doop in die Jordaan, en massas stroom uit om na hom te luister.

Hy verstaan sy plek:

“Hy moet meer word, maar ek minder.” (Joh 3:30)

Hy wys na Jesus en sê:

“Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem.” (vgl. Joh 1:29)

En dan kom Jesus self en sê oor Johannes:

“Voorwaar Ek sê vir julle, onder die wat uit vroue gebore is, het daar nie ’n groter opgestaan as Johannes die Doper nie…” — Matteus 11:11

As jy dus dink: “Miskien twyfel ek omdat ek ’n swak Christen is…” – wag bietjie. Kyk wat met Johannes gebeur.

Johannes praat waarheid teenoor die eerste Minister van die Land.

Herodes Antipas (seun van Herodes die Grote) vat sy broer se vrou, Herodias. Dit was teen die Wet, moreel korrup, en sosiaal giftig.

Johannes kan nie stilbly nie. Hy roep dit in die openbaar uit:

“Dit is jou nie geoorloof om jou broer se vrou te hê nie.” — Markus 6:18

Herodias haat hom. Herodes vrees hom – hy wéét Johannes is ’n regverdige en heilige man (Mark 6:20). En tog beland Johannes uiteindelik in ’n woestyntronk. Warm, stink, donker, afhanklik van vriende vir kos. Geen hofdatum nie. Geen uitkoms in sig nie.

En nou sou jy verwag: “Nou gaan Jesus opdaag. Dis mos Sy Neef, Sy vriend, Die een vir wie hy die pad gebaan het, die Redder van die Wêreld.”

Jesus se skokkende reaksie

“En toe Jesus hoor dat Johannes oorgelewer is, het Hy na Galiléa onttrek… en in Kapernaum gaan woon.” — Matteus 4:12–13

Lees stadig:

• Johannes sit in ’n woestyntronk in die suide.
• Jesus trek noord – na die meer, na ’n pragtige vissersdorp, Kapernaum – en gaan woon daar.

Hy gaan nie tronk toe nie.

Hy stuur nie ’n engel nie.

Hy organiseer nie ’n massaprotes nie.

Hy gaan… see toe.

Dit klink amper godslasterlik om so te sê, maar dit is presies hoekom die teks so kragtig is.

Het jy al gevoel: “Here, ek sit in die kelder en U is by die see?”

Matteus kon hierdie detail uitlos. Hy doen nie. Hoekom? Omdat dit EERLIK is. Omdat jy later, eeue later, hier in Suid-Afrika moet weet:

Jy is nie die eerste gelowige wat voel Jesus loop in die teenoorgestelde rigting as jy nie.

God word nie angstig as ons begin twyfel nie

Maande gaan verby. Johannes kry gereeld nuus van wat Jesus doen: blindes sien, lammes loop, melaatses word gereinig, dooies word opgewek (Mat 11:4–5; vgl. Jes 35 & 61).

En iewers begin Johannes presies dink wat jy en ek sou dink:

“As Hy mense wat Hy nie eers ken nie op afstand genees – hoekom nie my, Sy eie neef, in die tronk nie?”

Uiteindelik breek hy. Hy stuur twee dissipels na Jesus toe:

“Is U die Een wat sou kom, of moet ons ’n ander een verwag?” — Matteus 11:3

Die man wat gesê het: “Dáár is die Lam van God”, vra nou:

“Was ek verkeerd?”

As Johannes die Doper mag twyfel, dan is jou twyfel nie ’n teken dat jy buite God se liefde val nie. Dit is ingeskryf in die storie van geloof.

Jesus se antwoord – en die saligspreking wat jou lewe kan red

Jesus stuur nie ’n filosofiese verduideliking oor lyding terug nie. Hy stuur nie ’n formule nie. Hy stuur getuienis van wie Hy is:

“Gaan vertel Johannes weer die dinge wat julle hoor en sien: blindes sien en lammes loop, melaatses word gereinig en dowes hoor, dooies word opgewek en aan armes word die evangelie verkondig.” — Matteus 11:4–5

Hy sê in effek:

“Johannes, Ek is wél die Een. Die Koninkryk is wél besig om deur te breek. Maar Ek gaan jou nie uit hierdie tronk haal nie.”

Hierdie Frase: "Dooies word opgewek" is 'n preek vir nog 'n dag, maar neem net hier kennis: Die OT vertel bitter min oor die lewe hierna. Selfs die Jode is verdeel, die Saduseers glo nie in 'n hemel of hel nie, ook nie in engele en demone nie. Jesus preek gedurig oor die hiernamaals. Dis een van Sy hoof temas, om die Koninkryk van die hemele te verkondig, die deel wat ons alreeds hier op aarde aan deel het, en die deel van ons gaan ontvang wanneer ons met Hom verenig word in die Opstanding van die dooies!

En dan kom die kernsin – ’n saligspreking vir twyfelaars:

“En salig is hy wat aan My nie aanstoot neem nie.” — Matteus 11:6

In gewone Afrikaans:

“Geseënd is die mens wat nie oor My struikel, wanneer Ek nie maak soos wat hulle verwag nie.”

Geseënd is die gelowige wat nie wegloop wanneer God nie volgens hulle wiskunde en planne werk nie. Geseënd is die een wat nie teen God draai, omdat God nie sin maak nie. Hoekom geseënd? Wel, gaan kyk hoe lyk mense se lewens wat teen God gedraai het. Wat vir God kwaad is, en nie meer wil glo nie. Hulle lewe kom tots niks.

Die harde waarheid: Johannes word nié gered nie

Ons weet hoe dit eindig: Herodias se dogter dans, Herodes belowe te veel, en uiteindelik word Johannes in die tronk onthoof (Mark 6:21–29; Matt 14:6–12).

Geen engel wat die tronkdeure oopsluit soos in Handelinge 12 nie. Geen wonderwerk van redding nie.

En tog sê Jesus oor dieselfde man:

“Onder die wat uit vroue gebore is, het daar nie ’n groter opgestaan as Johannes die Doper nie…” — Matteus 11:11

Hoor dit asseblief:

• Sy tronk beteken nie God het hom minder lief gehad nie.
• Sy dood beteken nie hy het “minder geloof” gehad nie.
• Sy storie wys: jou uitkoms bepaal nie jou waarde in God se oë nie.

Vroue het hulle dode deur opstanding teruggekry, en ander is gefolter en wou geen bevryding aanneem nie, om ’n beter opstanding te kan verkry.
Ander weer het die proef van bespottinge en géselinge deurstaan, ook van boeie en gevangenis. Hulle is gestenig, in stukke gesaag, versoek, deur die swaard vermoor. Hulle het rondgeloop in skaapvelle en in bokvelle; hulle het gebrek gely, hulle is verdruk, mishandel — die wêreld was hulle nie werd nie — hulle het in woestyne rondgedwaal en op berge en in spelonke en skeure in die grond. En alhoewel hulle almal deur die geloof getuienis ontvang het, het hulle die belofte nie verkry nie,
omdat God iets beters oor ons beskik het, sodat hulle nie sonder ons volmaak sou word nie. Volharding onder beproewinge volgens die voorbeeld van Christus.
DAAROM dan, terwyl ons so ’n groot wolk van getuies rondom ons het, laat ons ook elke las aflê en die sonde wat ons so maklik omring, en met volharding die wedloop loop wat voor ons lê, die oog gevestig op Jesus, die Leidsman en Voleinder van die geloof, wat vir die vreugde wat Hom voorgehou is, die kruis verdra het, die skande verag het en aan die regterkant van die troon van God gaan sit het. (Heb 11:35-12:3)

Paulus skryf:

“Wie sal ons skei van die liefde van Christus? Verdrukking of benoudheid of vervolging of honger of naaktheid of gevaar of swaard? … In al hierdie dinge is ons meer as oorwinnaars deur Hom wat ons liefgehad het.” — Romeine 8:35–37

Hoe lyk dit om nie oor Jesus te struikel nie?

1. Bring jou eerlike hart na God

Die Bybel skrik nie vir rou emosie nie.

“Stort julle hart uit voor Hom.” (Ps 62:9)

“Werp al julle bekommernis op Hom, want Hy sorg vir julle.” (1 Pet 5:7)

Jy hoef nie vir God “kerktaal” te praat nie. Vertel Hom wat jy rêrig dink. Hy weet klaar.

2. Aanvaar dat jy nie alles gaan verstaan nie

“Die verborge dinge behoort aan die HERE onse God…” (Deut 29:29)

“Nou sien ons deur ’n spieël in ’n raaisel…” (1 Kor 13:12)

Ons sal nie altyd “die rede” kry nie. Soms kry ons net ’n Hand om vas te hou.

3. Wandel, al voel jy niks

“Want ons wandel deur geloof en nie deur aanskoue nie.” (2 Kor 5:7)

Geloof is nie ’n gevoel nie. Geloof is ’n pelgrimsreis: ek staan op, ek bid weer, ek lees weer, ek aanbid weer – nie omdat ek alles verstaan nie, maar omdat Hy waardig is.

4. Moenie God se stilte verwar met afwesigheid nie

“Al gaan ek deur ’n dal van doodskaduwee… U is met my.” (Ps 23:4)

“… Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie.” (Heb 13:5)

God se stilte is nie God se bedanking nie. Hy is teenwoordig – selfs wanneer jy Hom nie voel nie.

5. Laat ander jou dra

“Dra mekaar se laste, en vervul so die wet van Christus.” (Gal 6:2)

Jy is nie gemaak om alleen te ly nie.

Dis hoekom huisgroepe, klein groepies, geloofsvriende so belangrik is. Ons moet huil saam met dié wat huil (Rom 12:15), nie hulle stilmaak met slagspreuke nie.

6. Glo dat God jou pyn kan omskep in roeping

“Hy troos ons in al ons verdrukking, sodat ons dié kan troos…” (2 Kor 1:4)

Soms word jou grootste seer jou diepste bediening. Dit beteken nie God gestuur het die tragedie nie; maar Hy weier om dit te mors.

7. Hou die ewigheid in jou agterkop

“… ons ligte verdrukking… bewerk vir ons ’n alles oortreffende ewige gewig van heerlikheid…” (2 Kor 4:17–18)

Die boekpunte van jou storie is nie geboorte en dood nie. Die boekpunte is ewigheid. Die kruis en die opstanding sê:

Hierdie lewe is nie al wat jy kry nie – en nie al wat God regmaak nie.

Gebed

Here Jesus.
U ken my tronk, my seisoen, my wanhoop en my twyfel.
U weet van die nagte wat ek wakker lê, die vrae wat ek nie eers hardop durf sê nie.
Dankie dat U Johannes die Doper se twyfel in die Bybel laat bly het,
sodat ek kan weet: U skrik nie vir my vrae nie.
Vandag hoor ek U woord: “Salig is hy wat aan My nie aanstoot neem nie.”Help my om nie oor U te struikel wanneer U stil is nie.
Help my om U stilte nie as afwesigheid te lees nie.
Vul my weer met u Gees.
Gee my die moed om nog ’n dag te glo, nog ’n dag te bid, nog ’n dag te volg.
Gebruik my seer, Here – soos U die kruis gebruik het –
om lewe vir ander te bring.
Hou U my vas, wanneer ek nie meer weet hoe om U vas te hou nie.
In Jesus Christus se Naam.
Amen.